Исландская поэзия: Йоун из Вёр.

Отец

Прибивая подметки всему поселку,
отец сапожничал пятьдесят лет —
с той поры, когда дети ходили в ботинках
из рыбьей кожи,
которую разъедало морской водой,
и по сегодня.
Почернели и задубели отцовские руки,
и поэтому он держал их в карманах,
шествуя в церковь с женой и ватагой детей.
Он узнаёт каждый ботинок в поселке
и знает, каков этот ботинок в носке.

---

Faðir minn

Faðir minn hefur setið í fimmtíu ár
við skóaraborðið sitt og sólað fyrir þorpið
frá þeirri tíð er bæði hans börn og annarra gengu á
roðskóm, sem brunnu í sundur í sjávarseltunni,
og fram á þennan dag.
Og hendur föður míns urðu svo svartar og harðar,
að hann varð að hafa þær í vösunum,
þegar hamn fór til kirkju með konu síma og barnaskara.
Hann þekkir alla skó þorpsins
og veit hvernig það treður.

Перевод И. Бочкаревой